Πόσες φορές δεν έχετε φτάσει στα πρόθυρα υστερίας γιατί δεν προλαβαίνετε να κάνετε ούτε τα μισά από όσα θα θέλατε; Πόσες φορές αναρωτηθήκατε πότε ήταν η τελευταία φορά που προλάβατε να πάτε έστω για να φτιάξετε τα νύχια σας; Και πόσες φορές δεν έχετε σκεφτεί (από μέσα σας ευτυχώς) τι τα ήθελα εγώ τα παιδιά και την οικογένεια;
Αλλά ας πάρουμε καλύτερα τα πράγματα από την αρχή.
Κάθε καινούργια μαμά θεωρεί αυτονόητο ότι πλέον προτεραιότητα της θα είναι το βλαστάρι της. Δεν κοιμάται, δεν ξεκουράζεται, δεν θυμάται που έχει βάλει το γάλα, δεν προλαβαίνει πολλές φορές ούτε να φάει καλά-καλά. Σε αυτή τη φάση, όλο μας το 24ωρο περνά με την φροντίδα του μωρού. Και καλά στην αρχή που «καινούργιο κοσκινάκι μου» και παραληρούμε από χαρά που το καινούργιο μέλος της οικογένειας μονοπωλεί το 100% του χρόνου μας.
Μόλις περάσουν όμως μερικές εβδομάδες αρχίζει το νευρικό μας σύστημα και χτυπάει προειδοποιητικά καμπανάκια (είναι και οι ορμόνες της λοχείας)…… Το σπίτι δεν μας χωράει και ιδανικά θα θέλαμε να φύγουμε χιλιόμετρα μακριά (έστω και για λίγες ώρες).
Κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Όσο τα παιδιά μας μεγαλώνουν, οι υποχρεώσεις πολλαπλασιάζονται (με γεωμετρική θα έλεγα πρόοδο) κι εμείς παραμένουμε εγκλωβισμένες στη διαδρομή σπίτι-σχολείο-γραφείο και τούμπαλιν. Έννοιες όπως βόλτα, καφές ή ποτό με φίλες, κομμωτήριο, μανικιούρ φαντάζουν όλο και πιο μακρινές στο καθημερινό, βαρύ μας πρόγραμμα.
Και κάπου εκεί συνειδητοποιούμε ότι θα πρέπει να ξαναμοιράσουμε την τράπουλα και να βρούμε έστω κι ελάχιστο χρόνο για εμάς. Φυσικά και τα αγαπάμε τα παιδιά μας, βεβαίως και χαιρόμαστε να τα βλέπουμε να μεγαλώνουν και να προοδεύουν αλλά έχουμε κι εμείς δικαίωμα (μάλλον υποχρέωση θα έλεγα στον εαυτό μας) να κάνουμε κάποια τουλάχιστον από τα πράγματα που μας ευχαριστούν.
Καλό θα ήταν να αρχίσουμε από τα απλά (μισή ώρα ησυχίας πίνοντας καφέ στο σπίτι και διαβάζοντας το αγαπημένο μας βιβλίο ή ακούγοντας τη μουσική που αγαπάμε) και μετά να προχωρήσουμε στα πιο σύνθετα (κανονίζω εκ των προτέρων baby sitting και βγαίνω για ποτό, φαγητό, κλπ). Όσο καλύτερα προγραμματίζουμε αυτό το χρόνο, τόσο πιο πιθανό είναι να τα καταφέρουμε. Κι έτσι σιγά-σιγά προσθέτουμε κι άλλες δραστηριότητες όπως γυμναστήριο, περπάτημα ή τρέξιμο στο κοντινότερο πάρκο.
Άλλωστε, όταν καταφέρουμε να βρούμε λίγο χρόνο για τον εαυτό μας, είμαστε πιο ήρεμες κι έτσι μπορούμε να διαχειριστούμε πιο εύκολα την καθημερινή ρουτίνα. Κι έτσι γινόμαστε «καλύτερες» μαμάδες! Κι αυτό το οφείλουμε όχι μόνο στον εαυτό μας αλλά και στους αγαπημένους μας.
www.thatslife.gr
